1. Het terras

Vanmorgen stond de 28 weken echo op het programma. Samen met Cas (want dat is leuk om een keer samen met je kind te doen zeggen ze…) op de fiets naar de verloskundige praktijk. Alles was gelukkig weer goed, mooi gegroeid, lekker bewegelijk, en sabbelend aan haar handje lag ze daar in mama’s buik! Cas vond het allemaal net iets minder boeiend. Na plus minus 15 seconden naar de echo op het scherm te hebben gekeken vond hij het nu wel weer tijd voor Buurman & Buurman. 

Om Cas te belonen voor zijn voortreffelijke en welopgevoede gedrag tijdens de echo, besloten we hem mee te nemen naar terras. Cas ging voor een ijsje en papa en mama voor koffie met een taartje. We hadden net besteld en ik ging licht onderuitgezakt in mijn stoel zitten. Toen kwam het volgende besef momentje: ‘Dit is wat mensen fijn vinden aan het terrasleven!’ Ik keek om me heen genoot van de mensen, de zon en eigenlijk van alles wat er om mij heen gebeurde. Ik was niet bezig met; waar is mijn fiets, hoe laat is het, voel ik me wel prettig, ik wil eigenlijk zo wel naar huis… Ik was puur ontspannen. Dit is hoe het terrasleven moet zijn, dit is hoe het hoort!

korte verhalen