10. Het leven jaagt geen angst meer aan
Deze zin uit de tekst van Racoon had ik in mijn hoofd rood omcirkeld. Dit was het doel; een leven zonder angst, zonder paniek en zonder de drang om steeds te moeten vluchten. In de zomer van 2018 stond Racoon bij ons in het Openluchttheater in Lochem. Ik wilde daar met Mirjam en een aantal vrienden heel graag heen. Ondanks de nog geregeld hoog oplaaiende angst gingen we!
Na een paar biertjes te hebben gedronken, om de scherpe randjes voor dat moment er een beetje af te halen, zag ik mezelf daar staan tussen een paar honderd mensen. Met mijn blik gericht op het podium, zag ik hoe Racoon de eerste noten van het nummer Oceaan inzette. Tijdens het gehele nummer, uit het zicht van de anderen, liepen de tranen over mijn wangen. En toen die zin kwam, mijn zin: “Het leven jaagt geen angst meer aan” heb ik uit volle overtuiging meegezongen. Dit was het plan, het doel, mijn missie!
Nu op het moment van schrijven, zo’n 6 jaar later, moet ik toch bekennen dat het anders is gelopen dan toen gedacht, of zelfs gehoopt. Ik denk dat het woord utopie hier het best op zijn plaats is. Een leven zonder angst leek mij het ultieme doel. Geen angst meer voelen bij het doen van iets nieuws, geen spanningskriebel meer voor het onbekende. Gewoon alles ondernemen op ratio zonder gevoel. Het klonk zo mooi…
Maar het zit er niet in en daar ben ik gek genoeg nu ook heel blij mee. Begrijp met niet verkeerd. Minder angst dan het niveau waarin ik lange tijd heb verkeerd, is meer dan wenselijk. Dat is gelukkig voor mij nu ook aan de orde, maar zonder enige vorm van angst wordt het toch leeg. Angst houdt ons ook scherp en bij tijd en wijle iets doen wat je spannend vindt, geeft ook een overwinningsgevoel. Dus de zin: “Het leven jaagt geen angst meer aan” heb ik voor mezelf iets aangepast: “Het leven jaagt nu minder angst aan”. Het is wel iets minder zingbaar, maar ach ik ben dan ook geen zanger.